I Buenos Aires er det fint ver. På La Bombonera regnar det. Spytt. Å fara på fotballkamp når ein er i Argentina er noko ein berre må gjera. Difor gjorde me det. Og vart ikkje skuffa. Gjennom Eduardo, ein av desse før nemnde argentinarane med skjegg og godvilje, hadde me fått fiksa kampbillettar til ein
Category: Uncategorized
Medan eg sykla gjennom Buenos Aires sine gater, kom eg til å tenkja på den gongen Erik i Neset sykla baklengs medan han sat på styret. Då var eg ovsleg imponert. Det vart eg i dag også! Masa Critica er ei verdsomspennande protestrørsle som ynskjer å setja fokus på forureininga bilparken utsett jorda vår for.
Denne helgen er en av de beste jeg har hatt på en evighet. Det var surfing og strand og nykokt hummer og øl og afrikanske trummer og flammeblåsing. Jeg vil allerede tilbake – tror surfing og Bosua er avhengighetsskapende. ( dvs. ikke for mine blodige knær -men det er så verdt det ) Tora
Fieldtrip til Abogloshi – slum/søppelplass for e-waste som vi kaster fra oss. Da vi kom hjem var jeg svart av støv, stuptrøtt og mange sterke inntrykk rikere. Tora
…dansar eg bort på skuleveg. Og passar meg vél for ikkje å trø i hundeskiten. For det er ein del hundeskit på fortaua her, det må nemnast. Og så får det vera med det. Ein lærer å trø varsamt… Studieplassen min er ein stor, flott bygning i stein og mur. Det var opprinneleg eit bygg
Noreg går me søndagstur. I Buenos Aires dansar dei seg ein tango. Etter ei god natts svevn i mi gode dobbelseng med dobbeldyne, åt eg frukost på taket. Ja, det høyrest eksotisk ut, og det er det. På dei fleste tak her i byen er det ikkje tak, men ein open platting med høg mur
10 grader og regnver. Det er igrunn heimekoseleg, det! I dag tidleg landa eg i Buenos Aires etter ein flyreise på 14 timar frå London. Før den tid hadde eg vengja meg frå Gardermoen til London på snaut to timar. På Gardermoen var eg, som son av far min, mest tri timar før flyet skulle
Innan jag åkte från Sverige bestämde jag mig för att inte åka motorcykel (eller ”mô tô”). Men när jag kom hit ändrade jag mig Vägen tog slut ganska lagom till att vi skulle åka hem. Allt som allt var det en mycket lyckad tur utan alltför stora problem (en punka, en cykel som startade ibland
Efter naturupplevelsen åkte vi vidare mot Huế för att se dagens huvudattraktion: ruiner som är med på UNESCO’s lista över världsarv. Enligt vad jag hört skulle dessa inte vara något särdeles spektakulärt, men ändå sevärt, och det stämde ganska bra. Om man ändå är där bör man se det. Vi var först vid det ställe
ca. sånn så onsdag 14 september ut / ca. sånn ser en vanlig hverdag ut 06.50 – meg og liv står opp. her representert med tannbørste / rød tannkrem 07.15 – bussen kommer å henter over tjue trøtte tryner 08.00 – frokost : grøt, omelett, kaffe og malariatabletter 08.30 – første skoleøkt starter. her representert